وبلاگ نویسی با dial-up

-3روز پیش داشتم وبلاگهای شیوا زو میخوندم و نوشته بود سال 2006 با خودم فکر کردم شاید 4 سال پیش آنچنان همه جا adsll رواج نیافته بود نمیدونم اما خوب با فرض این موضوع حتی ما الان وبلاگ نویسیمون شده شاخ بازی برای به رخ کشیدن هنر جاوا نویسیمون در صورتیکه  4-5 سال پیش دختری که 22 سالش بوده و از من 1سال کوچکتر این چیزا زیاد حالیم نبود واسه همین از خودم بدم اومده شاید اگه منم به فکر بودم و خیلی ها به فکر بودن الان واقعا شیواها بیشتر بودن و شعار "ما همه شیواییم" شکل واقعی تری داشت اما...............حالا که فکر میکنم میبینم وبلاگ برای خیلی ها معنی واقعی کلمه وبلاگ رو داشت نه واسه ماها.خوب ما اینجوریر خواستیم باشیم ام من واقعا از ته دلم میخواست اونموقع اونقدر بچه نبودم وبه خیلی چییزهای مهمتری فکر میکردم.خیلی بده که آدم 8 شب نخوابه نتونه بخوابه و به فکر هم وطنش باشه,همیشه فرصت های طلایی زندگیمونو از دست میدیم بدون توجه به گذر زمان.اون همه تعصب روی عقاید که شیوا داشت و بدون ترس همه کاری انجام داد حقش نبود که تنها باشه و حالا که تو زندانه همه ما حتی خود من با فیلترشکن و هزار تا کوفت و زهرمار میاییم و با ترس 4 تا فحش به جمهوری اسلامی میدیم اما این راهش نیست و نبوده.دوست دارم یک وقتی هنگامیکه شیوا از زندان میاد بیرون ازش به خاطر همه چیز هم تشکر کنم و هم عذر خواهی چرا یک گل از میان باغچه ایران باید پژمرد بشه و ما مثل گل آفتابگردون فقط ببینیم خورشید کدوم سمته و بریم همون سمت.رژیم میخواد مارو نابود کنه اما باور کنید نباید بزاریم این اتفاق بیفته باید کمک کنیم ایران مال ماست نه مال آخوندی که جدش برکیگرده به خر پیامبر.یادتون باشه ما باید شیوای واقعی باشیم هممون